ഇതു ജനവരി
ശവക്കച്ച പൊതിഞ്ഞ ഞായര്‍
നിലത്തു തൂവിയ പാല്‍മണം കോരി വെളിച്ചം
വിശക്കുന്ന അസ്ഥികൂടങ്ങള്‍ മേയുന്ന
മലകടന്നു ദൂരെ എത്തുമ്പോഴും
ഒരു വാല്ത്സല്യം
ഒറ്റ ഇലയുള്ള മരത്തിന്റെ ശിഖരത്തെ തടവി അയഞ്ഞു.
അമ്മ.
ഒരു പൊന്‍പുഴുവിന് ചിത്രശലഭം ആകാന്‍ ഒരിലത്തണല്‍
മതിയെന്ന് അമ്മ വില്‍പത്രത്തില്‍ കുറിച്ച് കാണും.
പക്ഷെ ഈ തളിരിലയില്‍ വിശപ്പ്‌ നുളയ്ക്കുംപോള്‍ ..
ഓ, അതോര്‍ക്കാന്‍ വിട്ടുകാണും!
ഇറുക്കിയടച്ച കണ്ണുകളുടെ ദുശാട്യം.
തുറന്നു നോക്കിയാല്‍ ചങ്ക് തകരും
വിട്ടുപിരിയാന്‍ മനസ്സനുവദിക്കാതെ
പനിപ്പൊള്ളല്‍ പോലെ നെറ്റിയില്‍
യാത്രാമൌനമുദ്ര
കാക്കയും പൂച്ചയും കാതുകുത്തിയ കഥകളിലോ
മഞ്ചാടി മണിയുടെ കൈ വിളയാട്ടത്തിലോ
ഒപ്പം ചേര്‍ന്നു നിന്ന മനസ്സ് മുറിച്ചു
അവള്‍ നടക്കുകയാണ് .
ഒപ്പം ഇല്ലങ്കിലും ഒക്കത്ത്
എല്ലാമുന്ടെന്ന ഭാവം
വിരല് തലോടി മുറിയുന്ന ഒരു രാവ്
നിലാവിനെ വലിചിഴക്കുംപോള്‍
ഇറങ്ങാന്‍ സമ്മതം ചോദിക്കാതെ
ഒരു തുള്ളി അടര്‍ന്നു വീഴുമ്പോലെ
അവസാനിപ്പിച്ചു ചിതറി .ശവക്കച്ച പൊതിഞ്ഞ ഞായര്‍
നിലത്തു തൂവിയ പാല്‍മണം കോരി വെളിച്ചം
വിശക്കുന്ന അസ്ഥികൂടങ്ങള്‍ മേയുന്ന
മലകടന്നു ദൂരെ എത്തുമ്പോഴും
ഒരു വാല്ത്സല്യം
ഒറ്റ ഇലയുള്ള മരത്തിന്റെ ശിഖരത്തെ തടവി അയഞ്ഞു.
അമ്മ.
ഒരു പൊന്‍പുഴുവിന് ചിത്രശലഭം ആകാന്‍ ഒരിലത്തണല്‍
മതിയെന്ന് അമ്മ വില്‍പത്രത്തില്‍ കുറിച്ച് കാണും.
പക്ഷെ ഈ തളിരിലയില്‍ വിശപ്പ്‌ നുളയ്ക്കുംപോള്‍ ..
ഓ, അതോര്‍ക്കാന്‍ വിട്ടുകാണും!
ഓര്‍മയുടെ മരത്തണലില്‍ -
അല്ല, ഓര്‍മയുടെ മരണത്തില്‍ .ഇറുക്കിയടച്ച കണ്ണുകളുടെ ദുശാട്യം.
തുറന്നു നോക്കിയാല്‍ ചങ്ക് തകരും
വിട്ടുപിരിയാന്‍ മനസ്സനുവദിക്കാതെ
പനിപ്പൊള്ളല്‍ പോലെ നെറ്റിയില്‍
യാത്രാമൌനമുദ്ര
കാക്കയും പൂച്ചയും കാതുകുത്തിയ കഥകളിലോ
മഞ്ചാടി മണിയുടെ കൈ വിളയാട്ടത്തിലോ
ഒപ്പം ചേര്‍ന്നു നിന്ന മനസ്സ് മുറിച്ചു
അവള്‍ നടക്കുകയാണ് .
ഒപ്പം ഇല്ലങ്കിലും ഒക്കത്ത്
എല്ലാമുന്ടെന്ന ഭാവം
വിരല് തലോടി മുറിയുന്ന ഒരു രാവ്
നിലാവിനെ വലിചിഴക്കുംപോള്‍
ഇറങ്ങാന്‍ സമ്മതം ചോദിക്കാതെ
ഒരു തുള്ളി അടര്‍ന്നു വീഴുമ്പോലെ
അപ്പോഴും താരാട്ട് കൊണ്ടെന്നെ
പുതപ്പിക്കാന്‍ മറന്നിരുന്നില്ല
*
3 comments:
ഇതാണ് കവിതയെന്നറിയുന്നു ഈ 'ജനവരി'യില്‍.
'നിലത്തു തൂവിയ പാല്‍ 'വെള്ള പുതച്ച പെറ്റമ്മയുടെ ചിത്രം ഓരോ വരികളിലും തുളുമ്പുന്നില്ലേ ?വാത്സല്യത്തിന്റെ മരത്തണലില്‍ ഓര്‍മകളുടെ വേര്‍പ്പാറ്റല്‍ .....
അമ്മ ചൊല്ലിത്തന്ന കഥവഴികളിലൂടെ
അമ്മ നടന്നകന്ന മഞ്ചാടി വഴികളിലൂടെ
ഓര്‍മ്മകളുടെ മാറാപ്പില്‍ ഒരു രാവിന്‍ ദുഃഖവും പേറി
ഒപ്പമെത്താന്‍ വെമ്പുന്ന ഈ മകന്‍
എല്ലാ ജനുവരിയുടെയും കണ്ണീരാകുന്നു
പനി തിളയ്ക്കുന്നതും കണ്ണുകളില്‍ രക്ത ച്ചു വപ്പു പടരുന്നതും
അമ്മയുടെ സ്നേഹമായി അറിയുന്നവന്‍ ........
സ്നേഹത്തിന്‍റെ കലാ ശാല യായ കവിത.
Heartbreaking lines. Don't worry sir. You will be the in heartbeats of your mother who is very near to the God, the Almighty. HE can't leave the tears of your mother.
Post a Comment