Sunday, November 13, 2011

അവനും അവളും

അവന്‍ സന്ധ്യയുടെ തുലാസില്‍ പകലിനെ തൂക്കി നോക്കി
നാട്ടുച്ചയ്കാണ്  കൂടുതല്‍ ആഴം
സൂര്യസ്നേഹത്തില്‍ വെന്തചോറ് 
താമരക്കുമ്പിളില്‍ വാരിക്കൊ
ടുത്തതും
വെളിച്ചത്തിന്‍റെ  ചുണ്ടില്‍
സ്നേഹനീര് പകര്‍ന്നു  ജന്മദാഹം മാറ്റിയതും
കാറ്റിന്റെ വിരലുകള്‍ തണലായി  തലോടിയതും
അവര്‍ നട്ട ഉച്ചയ്ക്കായിരുന്നു

അവള്‍ നട്ടുച്ചയുടെ ത്രാസില്‍ സന്ധ്യയെ തൂക്കി നോക്കി

സന്ധ്യയ്കാണ് പൊലിമ കൂടുതല്‍
വിരലുകള്‍ അസ്തമയ സൂര്യനില്‍ തൊട്ടെടുത്ത
ഒരു നുള്ള് സിന്ദൂരം ചുണ്ടില്‍ തുടിച്ചതും
തിരകളില്‍ തോണിയായി  കാത്തു കിടക്കുമ്പോള്‍

യാത്രികന്റെ തുഴ  ശരീരത്തില്‍ കരുത്തെടുത്തതും
അവര്‍ വീട് വെച്ച ആ  സൂര്യബിന്ദുവില്‍ ആയിരുന്നു.



2 comments:

Satheesan OP said...
This comment has been removed by the author.
Satheesan OP said...

:) Nannayi