നിന്നെയും നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളേയും

വേദനയുടെ കൊടുമുടിയില്‍ നിന്ന്

നിന്നെയും നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളേയും ഞാന്‍ ചുംബിക്കും

നീ ഒരു മേഘത്തില്‍ കയറി വരണം

അസ്തമയസൂര്യന്റെ അടുത്തേക്കു തോണി ഒറ്റയ്ക്ക തുഴയണം

അപ്പോളൊരു തിര നിന്നെ കോരിയെടുത്തുമേഘത്തിലേക്കുയര്‍ത്തും

വഴിയില്‍ മരുക്കാറ്റിന്റെ സ്തുതിവചനങ്ങള്‍ക്കു കാതു കൊടുക്കരുത്

നിറയെ ചുട്ടുപഴുത്ത മണല്‍ത്തരികള്‍ വീഴും

ദൂരമോര്‍ത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട

വേദനയോളം വലുതല്ല ദൂരം

എന്റെ ചുംബനം

അത് ചുണ്ടുകളുടെ സ്പര്‍ശമല്ല

ഹൃദയാഘാതത്തിനുമുമ്പുളള ഓര്‍മയെന്ന പോലെ

രക്തത്തില്‍ കടഞ്ഞ അമൃതാണ്.

നീ എത്താനെത്ര വൈകിയാലും ഈ ചുംബനം

നിനക്കായി ഇവിടെയുണ്ടാകും.

കവിളില്‍ ഒരു നിമിഷം അതു

ഉദിച്ചുയരും