വാക്കിന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഇന്നലെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി
എപ്പോഴും പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടും ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല എന്ന പരിഭവത്തിന്റെ നനവ്.
അദൃശ്യചുംബനങ്ങൾ പ്രണയ ശ്വാസമെടുക്കുന്നത് കേട്ടില്ല, കണ്ടില്ലറിഞ്ഞില്ല.
കടലെടുത്തു പോകുമ്പോൾ തണൽവൃക്ഷങ്ങളുടെ ഇലകൾ കരയിലേക്ക് കൈ വീശുന്നത് തന്നെയാണ് സ്നേഹം
അടുപ്പത്തിന്റെ അകലത്തിലായിരുന്നില്ല ഞാൻ
അകത്തായിരുന്നതു കൊണ്ടാകാം
ഹൃദയ ഭിത്തിയിലെ ചോരച്ചൂടിൽ നിന്ന് എന്നെ തിരിച്ചറിയാതെ പോയത്.
രാത്രിയിലേക്ക് നാം നടന്നു പോയതാണ് നിലാവ്.
വളരെയേറെ ആയുസ്സ് കുറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങൾ വിരലുകൾ കൊരുത്തു പിടിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് തന്നെയാണ് ....
2 comments:
നഷ്ട പ്രണയത്തിന്റെ ഒരു നീറ്റൽ കവിതയിൽ കാണുന്നുണ്ട് നന്നായിട്ടുണ്ട് സർ
Post a Comment