മൗനത്തെക്കുറിച്ച് വീണ്ടും

നന്നേ ചെറുപ്പത്തിലേ

എനിക്ക് കിട്ടിയ സമ്മാനമാണ്

ആരാണ് ഇളം കൈയില്‍ വെച്ചുതന്നതെന്നറിയില്ല

നാളിതുവരെ കൈവിടാതെ  സൂക്ഷിച്ചു.

ഒരിക്കല്‍ നീ ആ പൊതി അഴിച്ചുനോക്കിയതാണ്

കണ്ടത് മറ്റൊന്നുമല്ല-

മഴ കഴിഞ്ഞു പെയ്യുന്ന തോരാത്ത മൗനം

വെളിച്ചം മുട്ടിനിലവിളിച്ചിട്ടും തുറക്കാത്ത ഒററമുറി

ശബ്ദങ്ങള്‍ ചിറകൊതുക്കുന്ന സന്ധ്യയുടെ രഹസ്യം

മച്ചില്‍ ഇരുള്‍ വലനെയ്യുമ്പോള്‍ കാത് കണ്ടെടുത്ത സത്യം

മിണ്ടാച്ചെക്കനൊപ്പം മൗനവും വളരുന്നതറിഞ്ഞിട്ടും നീ ചോദിച്ചു

"ഒന്നുരിയാടിക്കൂടേ? എപ്പോഴും ഞാന്‍ തന്നെ പറയുന്നു ,വിളിക്കുന്നു

നീ ഒന്നും പറയുന്നില്ലല്ലോ , അറിയുന്നതായി നടിക്കുന്ന പോലുമില്ലല്ലോ"

പെണ്ണേ,

എനിക്കറിയാം

മൗനവും പ്രണയമാണെന്ന്

പ്രണയവും മൗനമാണെന്ന്

ഒരിക്കല്‍ കാക്ക കരയുന്ന പ്രഭാതത്തില്‍

എന്റെ കൈകളില്‍ നിന്നും അത് ഊര്‍ന്നുപോകാം

അല്ലെങ്കില്‍ മൗനത്തിന് എന്നെ നഷ്ടപ്പെടാം

അന്ന്

നിന്റെ ചുണ്ടുകളിലെ വിതുമ്പലുകളില്‍

എന്റെ മൗനം ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ത്തും.

നീ നാളിതുവരെ ആഗ്രഹിച്ചതെല്ലാം അതിലുണ്ടാകാം

ഒരു തുളളി ജീവിതത്തെ നിശബ്ദതകൊണ്ട് തന്നെ സംസ്കരിക്കും